[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tak, komedia ta jest koniecznością. Kto bowiem ratuje
sobie życie strojeniem min i odpowiednio dobranym
kostiumem, to ratuje je sobie całkiem tanim kosztem.
A teraz wsiadaj na wóz, moje dziecko, i przygotuj się
do roli rozpieszczonej i kapryśnej żoneczki. Jestem pe
wien, że sprawi ci ona przyjemność.
Wypowiedział ostatnie słowa z lekko kpiącym
uśmiechem na twarzy, ale w sumie starał się być miły
i grzeczny. Być może on również zaczął się już przygo
towywać do roli zahukanego mężusia.
Ku widocznemu zadowoleniu %7łebyś Oślepł, a przy
gnębieniu Nello, któremu przybył dodatkowy pasażer,
Beppo również wdrapał się na wóz i ukrył na jego tyle.
Ale zanim to się stało, przeprowadził z Giannim na stro
nie krótką rozmowę.
- Musisz być dla niej dobry, rozumiesz? To dzielna
białogłowa, nie taka, jakiejśmy się spodziewali.
- Za kogo ty mnie masz, Marco? Oczywiście, że bę
dę dla niej dobry. Od początku o nią dbałem, nie są
dzisz? Ale mam przecież wywiezć ją stąd bezpiecznie
i żeby tego dokonać, muszę zapewnić sobie bezwzględ
ne posłuszeństwo.
Beppo dobrze znał upór i samowolę swojego pa
na, ale wiedział też, że może mu mówić wszystko, co
myśli.
- Jak na razie nasza branka udowadnia, że nic nie
jest w stanie jej złamać. Czy wobec tego nie byłoby słu
szną rzeczą już teraz powiedzieć jej prawdę? Bywa, że
oszustwa siÄ™ mszczÄ….
Gianni skrzywił się, po czym schronił za tarczą dwu-
znaczności i kpiny, co czynił zawsze, gdy bywał przy
party do muru.
- PrawdÄ™? A czy wiesz, Marco, Beppo, Ettore, co tu
jest prawdÄ…?
Beppo nie dał się zbić z tropu.
- Tak, wiem. Ale czasami nachodzÄ… mnie wÄ…tpliwo
ści, czy ty o tym wiesz, panie. Zachowujesz się tak, jak
byś od dzieciństwa żył w świecie teatru i już nie odróż
niał rzeczywistości od zwykłego zmyślenia. Zapamiętaj
sobie moje słowa. Bądz dla niej miły i dobry, a Bóg cię
wynagrodzi.
Gianni wzruszył tylko ramionami.
- %7łegnam się z tobą, Marco, i życzę szczęśliwej po
dróży. Jeśli Opatrzność nie sprawi nam żadnej niespo
dzianki, spotkamy się niebawem. - Uściskał przyjacie
la, po czym z powagą spojrzał mu w oczy. - Zaufaj mi,
Marco, mój wierny druhu. Nigdy cię nie zawiodłem
i wierzę, że będzie tak nadal.
- Ale też nigdy dotąd nie wiodłeś księżniczki Nove-
ry gościńcami księstwa Verdato, mając przeciwko sobie
wszystko i wszystkich. Udowodniła, że jest jak szczere
złoto, nie zapominaj o tym. Addio, i niechaj Bóg cię
wspomaga!
Tak oto pożegnali się, wiedząc, że pózniej nie będzie
na to okazji. Minęły dwie godziny i kupiec Ottone Ri-
nieri oraz jego żona Emilia wjechali szeroką bramą do
miasta Burani, po czym ulicÄ… skierowali siÄ™ ku rynkowi.
Tam zatrzymali się na chwilę, ażeby Ettore Manfredi,
czyli Beppo, mógł wymknąć się z wozu i zniknąć
w najbliższym zaułku.
Burani już na pierwszy rzut oka wydawało się mia
stem bogatszym i większym od Ostuny, a nawet od Ver
dato. Stąd samo przez się narzucało się pytanie, dlacze
go Gentile nie wybrał tego kwitnącego miasta na stolicę
swojego państwa. I właśnie z takim pytaniem zwróciła
siÄ™ Emilia do Ottone.
- Stało się tak z tej prostej przyczyny, że podbił naj
pierw Verdato, a dopiero pózniej Burani. Kiedy jego
żołdacy pojawili się po raz pierwszy na tych ulicach,
Verdato już od dawna spełniało rolę stolicy księstwa.
W istocie był to uśmiech losu dla tego miasta, które mo
że rozwijać się w atmosferze względnego spokoju i bez
stałej kurateli. Tutejsza katedra to prawdziwy klejnot ar
chitektury, a miejscowym kupcom i rzemieślnikom
wiedzie się wyśmienicie. Podejrzewam, że są szczęśli
wi, nie majÄ…c na karku Gentile.
Po raz kolejny Gianni, a teraz Ottone, dał dowód
znajomości świata i dróg, jakimi kroczyła wielka poli
tyka. Musiał być co najmniej wybijającym się kondo
tierem, pomyślała Emilia, i to takim, którego znajo
mość sztuki wojennej dorównywała znajomości realiów
gospodarczych i politycznych kraju. Dziwiła się tylko,
że nigdy dotąd nie słyszała o Niccolo da Stresa, mimo
że w jej rozmowach ze stryjem Ugo często padały na
zwiska kondotierów z przyszłością.
Tylko że dlaczego wmówiła sobie, że to jest jego pra
wdziwe nazwisko? Przecież mogło być równie dobrze
zmyślone, podobnie jak Ottone Rinieri. Ten człowiek
[ Pobierz całość w formacie PDF ]